خَستــــه ام....!

امــــا تَحمـُـــل مـی کُنــم...

خُــــدایـــا روزِگـــارت با من و احساسم بـَــد تـــا کـــرد...!


بـَــد تـــا کـــرد...!

آرتور اش، قهرمان افسانه ای تنیس،هنگامی که تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت، با تزریق خون آلوده، به بیماری ایدز مبتلا شد.
طرفداران آرتور از سر تا سر جهان نامه هایی محبت آمیز برایش فرستادند.
یکی از دوستداران وی در نامه خویش نوشته بود: "چرا خدا تو را برای ابتلا به چنین بیماری خطرناکی انتخاب کرده؟"
آرتور اش، در پاسخ این نامه چنین نوشت:
در سر تا سر دنیا،بیش از پنجاه میلیون کودک به انجام بازی تنیس علاقه مند شده و شروع به آموزش می کنند.
حدود پنج میلیون از آن ها بازی را به خوبی فرا می گیرند.از آن میان قریب پانصد هزار نفر تنیس حرفه ای را می آموزند؛و شاید پنجاه هزار نفر در مسابقات شرکت می کنند،پنج هزار نفر به مسابقات تخصصی تر راه می یابند.
پنجاه نفر اجازه شرکت در مسابقات بین المللی ویمبلدون را می یابند.چهار نفر به مسابقات نیمه نهایی راه می یابند.و دو نفر به مسابقات نهایی.
وقتی که من جام جهانی تنیس را در دست هایم می فشردم هرگز نپرسیدم که "خدایا چرا من؟"
و امروز وقتی که درد می کشم، باز هم اجازه ندارم که از خدا بپرسم :"چرا من؟"

         

اینجا زمین است!

ساعتـــها به وقت انسانیت مانده است...

عزیزکم حالا که داری میروی تا روزهایت را بدون من سر کنی،

بر سر دوراهی که رسیدی به پیچ به چپ!

به " جهنم " ختم میشود . . .

. . . با کناری ات کنــار نمی آیم . . .