روزی انیشتین به چارلی چاپلین گفت :می دانی آنچه که باعث شهرت تو شده چیست؟"این است که تو حرفی نمیرنی و همه حرف تو را می فهمند"!

چارلی هم با خنده می گوید :... تو هم می دانی آنچه باعث شهرت تو شده چیست؟"این است که تو با اینکه حرف میزنی، هیچکس حرفهایت را نمی فهمد"!

از تنهاییتـــــــــ دلگیر نباش

و هیچ وقتــــــــــ آن را با کسی قسمتــــــ نکن!

مردمــــــــــــ این شهر تن/ها دادنــــــــــــــــــــد

تا تنـــــــــــــــــها نماننــــــــــــــــــــ ـــــــــد...

چی شد که سیگاری شدی ؟
یه شب بارون میومد…

خیلی تنها بودم...!!!
چی شد که ترک کردی؟
یه شب بارون میومد…

دیگه تنها نبودم...!!!
چی شد الکلی شدی و سیگار رو دوباره شروع کردی؟
یه شب بارون میومد…

دوباره تنها شدم...!!!
چی شد آوردنت اینجا، بستریت کردن؟
یه شب بارون میومد...

خیلی تنها بودم...

تو خیابون دیدمش…
اون تنـــــــها نبـــــــود!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

محــــرّم و صفــــر ؛

زمان بالیـــدن است نه فقط نالیـــدن!!!

بساطــش آمــوزه است نه مــوزه؛

تمریــن خوب نگریــستن است نه خوب گریــستن!!!

نماد شــعور مـذهب است نه فقط شــور مـذهب!!!

باتشکر از مصطفی عزیز بایت این متن زیبا

قانون صف:
اگر شما از یک صف به صف دیگری رفتید، سرعت صف قبلی بیشتر از صف فعلی خواهد شد.

قانون تلفن:
اگر شما شماره ای را اشتباه گرفتید، آن شماره هیچگاه اشغال نخواهد بود.

قانون تعمیر:
بعد از این که دستتان حسابی گریسی شد، بینی شما شروع به خارش خواهد کرد.

قانون کارگاه:
اگر چیزی از دستتان افتاد، قطعاً به پرتترین گوشه ممکن خواهد خزید.

 دخترک چند روزی بود که پایش شکسته بود و در خانه مانده بود. از اینکه خانه نشین شده بود و نمی توانست راه برود، کلافه شده بود.
تصمیم گرفت به بوستان برود تا حالش بهتر شود. وقتی روی نیمکت پارک نشست، چشمش به دختری که هر دو پایش فلج بود و روبروی نیمکت نشسته بود، افتاد. از مادرش که او را به پارک آورده بود، خواست تا روی آن نیمکت کنار آن دختر بنشیند. وقتی نشست، سلام کرد و سر صحبت کم کم باز شد. با حالتی اندوهناک و گلایه مند گفت : "خیلی سخت است که دیگران راه می روند و ما نمی توانیم."
دختر فلج با تعجب به او نگاه کرد.دخترک ادامه داد : "تازه امسال شماها را درک می کنم."
دختر در جوابش خندید.دخترک پرسید : "چرا از حرفهای من تعجب کردی؟! چرا خندیدی؟"