هر کسی گمشده ای دارد و خدا گمشده ای داشت؛
هر کسی دوتاست و خدا یکی بود و یکی چگونه می توانست باشد؟
هر کسی به اندازه ای که احساسش می کنند هست؛
و خدا کسی که احساسش کند نداشت؛
عظمت ها همواره در جستجوی چشمی است که آن را ببیند؛

او قطعه ای گم داشت و شاد نبود، پس راه افتاد...به جستجو و جوی گم شده اش.

قل می خورد و می رفت و آواز می خواند:

"می گردم . می پویم .گم شده ام را می جویم."